Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
ΧΑΡΑΣΣΩΝΤΑΣ ΓΡΑΜΜΕΣ…
Η διαδρομή μου ξεκινάει από την είσοδο στο χώρο του νέου λιμανιού που έχει δημιουργηθεί από το άνοιγμα του συρματοπλέγματος που περικλείει το χώρο. Αποτελεί μια διαδρομή που οδηγεί από τον αυτοκινητόδρομο στην θάλασσα. Το έδαφος καθ’ όλη την διαδρομή παίρνει πολλές μορφές ,αλλού υπάρχει χώμα αλλού υπάρχει κάποια μορφή φυτικής ζωής και αλλού επικρατεί πλήρης ξηρασία.
Όταν περπατάς χαράσσεις μια πορεία, με το σώμα σου, τα μάτια σου και την ψυχή σου. Μια πορεία γεμάτη εικόνες, συναισθήματα, σκέψεις και εμπειρίες. Συμμετέχουν όλες σου οι αισθήσεις ,η όραση, η ακοή η όσφρηση, η αφή και αν θελήσεις ακόμα και η γεύση. Το σώμα σου χαράσσει γραμμές στο έδαφος που δηλώνουν τις σκέψεις σου ,αυτά που νιώθεις και βιώνεις…
Εντυπωσιακό το πώς μεταβάλλονται οι ήχοι κατά την διαδρομή. Σταδιακά ο ήχος των αυτοκινήτων και όλος ο θόρυβος της πόλης δίνουν την θέση τους στον ήχο της θάλασσας, του αέρα και των πουλιών.
Τα μάτια έχουν το κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτό το παιχνίδι της ‘αναζήτησης` , οδηγούμαι από ένα μέρος ανοιχτό, μια τεράστια έκταση που σταδιακά μεταβάλλεται και στην οποία υπάρχουν άπειρα πράγματα που μου τραβούν την προσοχή, σκουπίδια, παλιά αντικείμενα, εργαλεία μέχρι και το ίδιο το έδαφος, σε κάτι κρυμμένο, χαμένο από τα μάτια κατά την είσοδο, πίσω από φυτά και βράχια, ένα μέρος που δεν έχει δεχτεί καμία αλλοίωση από την πρώτη επίσκεψη.
Πριν τον τελικό μου προορισμό ,στην μέση της διαδρομής συναντάω θάλασσα, αυτό όμως που με κάνει να μην σταματήσω εκεί είναι η ανάγκη να δω τι υπάρχει στην συνέχεια, η αγωνία μου να συνεχίσω την πορεία μου και να μην σταματήσω εκεί, η θέληση μου να ανακαλύψω τι μου επιφυλάσσει η συνέχεια της διαδρομής μου, γιατί σημασία δεν έχει μόνο να φτάσεις στον προορισμό σου, που εδώ για μένα είναι αυτή η θάλασσα αλλά να ζήσεις το ‘ταξίδι’ για να φτάσεις σε αυτόν, να βιώσεις όσο πιο έντονα μπορείς αυτή την διαδρομή και αυτό επέλεξα να κάνω..
Κατά την διαδρομή τα συναισθήματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Στην αρχή μια αγωνία και μια απορία για το τι θα συναντήσω στην συνέχεια αλλά και στο πού τελικά θα με οδηγήσει το ένστικτο μου. Διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου, προβλήματα που έχω, όνειρα που θέλω να πραγματοποιήσω, τα άγχη της καθημερινότητας, χιλιάδες διαφορετικές σκέψεις που υπάρχουν στο βάθος του εγκεφάλου μου και ξεδιπλώνονται με κάθε μου βήμα.. κάτι στο τοπίο με τραβάει να συνεχίσω, να φτάσω στην κρυμμένη περιοχή, να ακούσω την θάλασσα.. αλλά ταυτόχρονα κάτι με κρατάει να μείνω εδώ σε αυτό το σημείο, να κάτσω εκεί με τις σκέψεις μου και να ζήσω όσο πιο έντονα μπορώ αυτή την διαδρομή.. Περπατώντας και φτάνοντας σιγά σιγά στο προορισμό μου κυριαρχεί μέσα μου μια ένταση, ένα ενδιαφέρον, μια έντονη επιθυμία.. η θάλασσα, ο ήλιος που δύει , τα υπέροχα χρώματα που παίρνει ο ουρανός, οι ήχοι από το γύρω περιβάλλον, αυτό το τεράστιο χάος που συναντάει το βλέμμα μου όταν κοιτάω γύρω γύρω..το τοπίο σε γαληνεύει, σε ταξιδεύει, σε μαγεύει..σου δίνει ζωή, μια δόση ευτυχίας, σε κάνει να θέλεις να σταματήσεις το χρόνο, να κάτσεις εκεί να κοιτάς και να ρουφάς όσο περισσότερο μπορείς από αυτή την ομορφιά, αλλά ταυτόχρονα σε ωθεί στο να ζήσεις , στο να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και να περπατήσεις, να βιώσεις, να νιώσεις, να αγαπήσεις, να χαίρεσαι, να πονάς και να πληγώνεσαι, να αφήσεις πίσω σου τα άσχημα και να συνεχίσεις, σε γεμίζει χαρά και την ίδια στιγμή σε κάνει να κλαις…
Αγωνία, ενθουσιασμός, απορία, σκέψη, εντύπωση, κούραση, ενδιαφέρον, ένταση, κρυμμένο, επιθυμία, θέληση, θάλασσα, φύση, ήχος, κύμα, ήλιος, βράχια, ομορφιά, ευτυχία, γαλήνη, ζωή..
Αυτές οι λέξεις πλημμύριζαν τα μυαλό μου, καθώς το σώμα μου κινούταν πάνω στο έδαφος χαράσσοντας τις δικές μου μοναδικές γραμμές…